Jochem Uytdehaage over: Het gat tussen moeten, willen & kunnen - Deel 2

Jochem Uytdehaage, we kennen hem natuurlijk van de schaatsbaan, maar sinds eind december 2017 heeft hij een eigen training online staan. De training ‘Een leven vol energie’ is vanaf nu te volgen via onze online academy.

Tussen de opnames in de studio door, hadden we even tijd om Jochem een aantal vragen te stellen. In deel één maakten we kennis, in dit tweede deel van het interview gaan we in op het gat tussen moeten/willen en kunnen, Jochems visie op leren binnen organisaties en wat hij met zijn training probeert te bereiken.

In jouw training spreek je over een gat wat ontstaat tussen wat mensen moeten/willen en wat zij kunnen. Kun je uitleggen wat je hier mee bedoelt?

“Wat ik vaak terug zie is dat het gat tussen wat we van onszelf verlangen of eisen en wat we kunnen, steeds groter wordt. En eigenlijk vanaf je dertigste alleen maar toeneemt.

Als ik om mij heen vraag: “Wie verwacht dat de komende jaren meer van hem/haar wordt verwacht?”, zie ik vaak tachtig, negentig procent hun vinger opsteken. Als ik vervolgens vraag: “Denk jij dat je daar ook meer energie voor gaat krijgen?”, dan gaan veel vingers weer naar beneden. Dat is toch vreemd? Er wordt meer van je verwacht maar je krijgt minder energie. Dat gat moet je wel zien te dichten. En dat is wat je kunt doen door goed met jouw energie om te gaan.”

Waarom is het belangrijk dat medewerkers actief bezig zijn met het gat dichten tussen moeten/willen en kunnen?

“Uiteindelijk heeft iedereen er baat bij als werknemers meer energie hebben. Want, op het moment dat iemand zich goed voelt, frisser wakker wordt en met plezier naar zijn werk gaat, zal diegene beter werk laten zien en klantvriendelijker zijn. En hoogstwaarschijnlijk zullen zij aan het einde van de dag ook minder energie kwijt zijn, zodat ze met energie thuis komen en aandacht aan hun gezin, vrienden of familie kunnen geven.

Werknemers zullen het gat tussen verwachting en kunnen op een slimme manier zelf moeten zien te dichten. Ik geloof namelijk niet dat het werkt om iets door iemands strot heen te moeten duwen. Ik geloof erin dat als iemand zichzelf graag wilt ontwikkelen en bereid is om te veranderen, dat ook gaat doen op het moment dat het leuk is. Het gat dichten kan voor een deel doordat met kennis en ervaring steeds meer werk verzet kan worden. Voor het andere deel kunnen we veel handvatten aanreiken.”

Jochem, als we leren eens iets verder trekken dan enkel jouw training. Kun jij mij vertellen wat jouw visie op leren binnen een organisatie is?

“Ik denk dat leren en de zelfontwikkeling van medewerkers cruciaal is. Als ik kijk naar het hebben van spirituele energie - dingen doen je die leuk of mooi vindt - dan kan ik mij zo voorstellen dat als je jezelf niet kunt ontwikkelen het gewoon minder leuk wordt. Plus, mensen die zich blijven ontwikkelen zullen steeds meer kennis en kunde krijgen. Dat neem je mee het bedrijf in. Op die manier versterk je volgens mij de concurrentiepositie van een organisatie. Het maakt je bedrijf gezonder en daarmee dus veel meer toekomstgerichter.”

Hoe zie jij de rol van een organisatie in de ontwikkeling van medewerkers?

“Ik denk dat een organisatie als het gaat om de ontwikkelingen van medewerkers vooral moet faciliteren. Mensen de ruimte bieden om zichzelf te laten ontwikkelen. Ruimte bieden kan dan tijd of geld zijn, maar kan ook de locatie zijn. Uiteindelijk ligt de ontwikkeling naar mijn mening toch voornamelijk bij de medewerker zelf. De spirituele energie: “Why do we do what we do?” Dat is denk ik het belangrijkste. Het moet gaan om hoe graag de medewerker iets wil leren, wil investeren in zichzelf en krijgt hij/zij de kans om dat te doen.”

Kan ik hieruit concluderen dat jij het belangrijk vindt dat medewerkers de regie over hun eigen ontwikkeling nemen?

“Topsporters hebben een bovengemiddeld reflectief vermogen. Ik heb zelf vaak voor de spiegel gestaan om mezelf eens goed in de ogen aan te kijken. Ik denk namelijk dat als jij jezelf als mens serieus neemt, het goed is af en toe kritisch in de spiegel te kijken. Waar sta ik voor, wat presteer ik en waar kan ik mij verder in ontwikkelen. Als het blijkt dat je op bepaalde vlakken dingen laat liggen, denk ik dat de verantwoordelijkheid bij jezelf ligt. In dit geval dus bij de medewerker. Wees eerlijk naar jezelf en zorg dat je datgene nog beter gaat doen dan je nu doet.”

Dan zijn we alweer bij de laatste vraag aangekomen. Hoe hoop jij dat organisaties of juist de medewerkers zelf jouw training in gaan zetten?

“Ik hoop dat mensen aan de hand van de tips en tricks, de verhalen en metaforen en de video’s en opdrachten die ik geef, zelf heel goed na gaan denken wat zij als medewerker of manager kunnen doen op het gebied van energie creëren. Wat kun je als manager bijvoorbeeld binnen je organisatie faciliteren? Ik hoop mensen te inspireren om kleine stapjes te gaan zetten en daardoor uiteindelijk een energieker leven te laten leven.

Wie weet kan ik de cursisten ook wel persoonlijk enthousiast maken als ze met vragen zitten en hen daarmee een slag verder helpen. Ik denk namelijk dat, en dat zie je in de sport natuurlijk ook, trainen leuk is, maar af en toe zal je ook wat coaching nodig hebben. In lijn daarmee hoop ik dat men hulp van buitenaf zoekt. Dat kan ik zijn, maar dat kunnen ook andere mensen zijn.

Uiteindelijk gaat het erom dat mensen bezig zijn met: hoe kun je nou je eigen levensstijl aanpassen zodat je er als individu lol van hebt en binnen het bedrijf als team plezier van hebt. Maar zeker ook als organisatie ervoor zorgt dat de energie de hele organisatie besmet. Dat het overal gaat leven.”